50 Πολιτείες, 50 διαφορετικοί τρόποι διδασκαλίας του παρελθόντος της Αμερικής

Η δεύτερη ερευνά πραγματοποιήθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο CBS News. Στο πλαίσιο έρευνας διάρκειας δύο μηνών σχετικά με τον τρόπο διδασκαλίας της μαύρης ιστορίας στις ΗΠΑ, το CBS News ασχολήθηκε στα πρότυπα κοινωνικών σπουδών και στις 50 Πολιτείες και στην περιφέρεια της Κολούμπια. Η ανάλυση αποκάλυψε προβληματικά μαθήματα, διαφορετικές ερμηνείες της ιστορίας και συστάσεις για το τι πρέπει να μάθουν οι μαθητές. Δεν υπάρχουν πρότυπα εθνικών κοινωνικών μελετών που να καθορίζουν ποια θέματα ή ιστορικά στοιχεία πρέπει να μάθουν οι μαθητές. Τα πρότυπα Πολιτειακών κοινωνικών μελετών είναι ένα έγγραφο ή έγγραφα που αναφέρουν λεπτομερώς ποιοι μαθητές του δημόσιου σχολείου αναμένεται να γνωρίζουν ιστορικά γεγονότα σε συγκεκριμένες πολιτείες. Κατά τη διάρκεια της ανάλυσης των Πολιτειακών προτύπων, το CBS News διαπίστωσε ότι επτά Πολιτείες δεν αναφέρονται άμεσα στη δουλεία στα πολιτειακά πρότυπα και οκτώ Πολιτείες δεν αναφέρουν το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων. Μόνο δύο Πολιτείες αναφέρουν τη λευκή υπεροχή, ενώ 16 Πολιτείες καταγράφουν τα δικαιώματα των Πολιτειών ως αιτία του εμφυλίου πολέμου. Ακολουθεί μια πιο προσεκτική ματιά στα ευρήματα της CBS News:

• Το κίνημα των δούλων και των πολιτικών δικαιωμάτων.

Ενώ τα περισσότερα Πολιτειακά πρότυπα αναφέρουν άμεσα τη διδασκαλία δύο καθοριστικών στιγμών στην αμερικανική ιστορία, τη δουλεία και το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων, οι πολιτείες που περιμένουν οι μαθητές τους να μάθουν για αυτά τα θέματα μπορούν να διαφέρουν δραστικά. Στη Μασαχουσέτη, τα πρότυπα κοινωνικών μελετών αναφέρουν τη σκλαβιά και τους υποδουλωμένους ανθρώπους περισσότερες από 60 φορές. Στην 3η τάξη, οι μαθητές αναμένεται να μάθουν «ότι η αποικιακή Μασαχουσέτη είχε τόσο ελεύθερους όσο και υπόδουλους Αφρικανούς στον πληθυσμό της». Δύο τάξης αργότερα, οι μαθητές καλούνται να αντιμετωπίσουν τη δουλεία, την κληρονομιά του εμφυλίου πολέμου και τον αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα για όλους.[1]

Αλλά στο γειτονικό Νιού Χάμσαϊρ, τα πολιτειακά πρότυπα αναφέρουν απλώς τις λέξεις "δουλεία" και "ρατσισμό" ως μέρος ενός θεματικού μαθήματος για τις κοινωνικές και φυλετικές σχέσεις. Σε ορισμένες Πολιτείες αναφέρονται επίσης στη δουλεία με ορισμένα προβληματικά πλαίσια μέσα στα πρότυπα τους. Στα πολιτειακά πρότυπα της Δυτικής Βιρτζίνιας , η δουλεία παρατίθεται ως παράδειγμα σε ένα μάθημα σχετικά με την «εξήγηση της έννοιας της προσφοράς και της ζήτησης σε συγκεκριμένες ιστορικές» καταστάσεις[2]. Στα κράτη μέλη της Βόρειας Καρολίνας , η «μετανάστευση των Αφρικανών στον αμερικανικό νότο» αναφέρεται ως μέρος ενός μαθήματος για το γιατί οι άνθρωποι κινούνται από τόπο σε τόπο.[3]

Όσο για τις Πολιτείες που δεν αναφέρουν - ή έχουν μια σύντομη αναφορά -για τη δουλεία ή το κίνημα για τα δικαιώματα των πολιτών, η Δρ. Tina Heafner, πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Κοινωνικών Σπουδών, δήλωσε ότι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι μαθητές δεν μαθαίνουν αυτά τα θέματα. [4]Ορισμένα πολιτειακά πρότυπα επικεντρώνονται στη διαδικασία εκμάθησης και ανάπτυξης δεξιοτήτων, αφήνοντας τις τοπικές σχολικές περιοχές να καθορίσουν ποιες συγκεκριμένες ιστορικές προσωπικότητες και θέματα θα διδάσκονται. Για παράδειγμα, ενώ οι κοινωνικές μελέτες της Νέας Υόρκης υπερβαίνουν τις 150 σελίδες και παρέχουν λεπτομέρειες σχετικά με τη διδασκαλία της ανάπτυξης της δουλείας ως φυλετικού ιδρύματος, τα πρότυπα των κοινωνικών μελετών του Delaware έχει μόνο πέντε σελίδες και επικεντρώνονται στην ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως η σύγκριση των «ανταγωνιστικών ιστορικών αφηγήσεων . Αλλά η Heafner, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Charlotte, δήλωσε ότι εάν στα πρότυπα περιεχομένου περιλαμβάνονται θέματα όπως η δουλεία και το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων καθιστά πιο πιθανό να διδάσκονται στην τάξη. «Όταν οι δάσκαλοι σκέφτονται τι πρέπει να διδάξουν, στρέφονται στα πρότυπα του προγράμματος σπουδών ως κατευθυντήρια γραμμή τους», είπε. "Έτσι, το γεγονός ότι δεν θα περιλαμβάνονται στα πρότυπα περιεχομένου θέματα όπως η δουλεία θα μπορούσε να δώσει μια αντίληψη που δεν είναι κάτι που είναι απολύτως απαραίτητο να αντιμετωπιστεί και να αναλυθεί ."

• Αιτία του εμφυλίου πολέμου

Οι ειδήσεις της CBS εξέτασαν τα πρότυπα κάθε Πολιτείας για να δουν πώς περιγράφουν την αιτία του εμφυλίου πολέμου και, πάλι, διαπίστωσαν ότι ποικίλλει σημαντικά. Τα πολιτειακά πρότυπα της Γιούτα επιβεβαιώνουν ότι "η εποχή του Εμφυλίου Πολέμου και η Ανασυγκρότηση είναι σημαντικές πτυχές της ιστορίας των ΗΠΑ, απαραίτητες για την κατανόηση της σύγχρονης Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων των φυλετικών σχέσεων και της ανισότητας". Πολλές Πολιτείες όπως η, Οκλαχόμα [5],κατατάσσουν σωστά τη δουλεία ως «κύρια αιτία» του εμφυλίου πολέμου. Ωστόσο, το CBS News διαπίστωσε ότι πολλές άλλες πολιτείες προσφέρουν διαφορετικούς και συχνά ανακριβείς λόγους για την αιτία του πολέμου. 16 πολιτείες εξακολουθούν να απαριθμούν τα "δικαιώματα των κρατών", ως μια από τις αιτίες μαζί με άλλα θέματα όπως η διαίρεση, τα τιμολόγια και οι οικονομικές διαφωνίες. Στα αρχειακά τους έγγραφα, όμως το Μισισιπή, το Τέξας και η Νότια Καρολίνα ανέφεραν ότι η δουλεία ήταν ο λόγος για την αποχώρησή τους από την Ένωση. Ο Αντιπρόεδρος των Συνομοσπονδιακών Κρατών της Αμερικής (CSA) Alexander Stephens, δήλωσε στην «Ομιλία του Cornerstone» του 1861 ότι η νέα κυβέρνηση σχηματίζεται «πάνω στη μεγάλη αλήθεια ότι ο νέγρος δεν είναι ίσος με τον λευκό άνθρωπο και ότι η υποταγή της δουλείας στην ανώτερη η φυλή είναι η φυσιολογική του κατάσταση.[6] "

Οι ιστορικοί έχουν πει ότι μόνο μετά τον πόλεμο, όταν καταργήθηκε ο θεσμός της δουλείας, οι νότιοι άρχισαν να απαριθμούν τα "δικαιώματα των κρατών" ως αιτία για τον εμφύλιο πόλεμο. Το 2018, το Τέξας επανεξέτασε τα πρότυπα των πολιτειακών κοινωνικών μελετών, οδηγώντας σε έντονες συζητήσεις σχετικά με το αν τα δικαιώματα των πολιτειών πρέπει να θεωρηθούν ως αιτία του εμφυλίου πολέμου και αν οι υπερασπιστές του Alamo πρέπει να θεωρηθούν «ηρωικοί».[7] Η αναφορά γύρω από τα δικαιώματα των πολιτών άλλαξε στα πολιτειακά πρότυπα, αλλά οι καλούμενοι υπερασπιστές του ηρωικού Alamo παρέμειναν. Πριν από λίγα χρόνια, το σχολικό συμβούλιο της πολιτείας καθιέρωσε ένα πρόγραμμα κοινωνικών σπουδών που, έδωσε στα θέματα των βιβλίων μια συντηρητική κλίση. Τα πρότυπα του γυμνασίου του Τέξας , για παράδειγμα, απαιτούν από τους μαθητές να αναγνωρίσουν τον Μωυσή ως ένα από τα άτομα «των οποίων οι αρχές των νόμων και των κυβερνητικών θεσμών ενημέρωσαν τα αμερικανικά ιδρυτικά έγγραφα» και να καθορίσουν πώς ο Ιουδαϊκός-Χριστιανός, και «ειδικά ο βιβλικός νόμος», «ενημέρωσε το Αμερικανικό ίδρυμα. " Τα πρότυπα στοχεύουν επίσης αποτελεσματικά στη διάκριση της θρησκευτικής ελευθερίας στις ΗΠΑ από τον «διαχωρισμό της εκκλησίας και του κράτους».[8]

Όμως, όπως ο Dan Quinn, πρώην συντάκτης κοινωνικών μελετών-εγχειριδίων που εργάζεται τώρα με το Texas Freedom Network [9], σημείωσε , όταν πρόκειται για εγχειρίδια, «αυτό που συμβαίνει στο Τέξας δεν μένει στο Τέξας».[10] Η Πολιτεία αγοράζει σχεδόν 50 εκατομμύρια εγχειρίδια κάθε χρόνο, δίνοντάς της τεράστια επιρροή στην αγορά εκπαιδευτικού υλικού ολόκληρης της χώρας. Οι διαμάχες του Τέξας είναι εμβληματικές του είδους των διαφορών που συμβαίνουν σε εθνικό επίπεδο. Σχεδόν το ήμισυ όλων των πολιτειών, όπως το Τέξας, υιοθετούν εγχειρίδια σε επίπεδο πολιτείας. Αυτό σημαίνει ότι τα Πολιτειακά εκπαιδευτικά συμβούλια - όχι οι περιοχές ή τα σχολεία - υπαγορεύουν τα εγχειρίδια που θα χρησιμοποιούνται στις αίθουσες διδασκαλίας, μια πολιτική που το Ινστιτούτο Fordham περιέγραψε ως «βασικά ελαττωματικά»[11]. Σε μια έκθεση με τίτλο «The Mad, Mad World of Textbook Adoption», το ινστιτούτο υποστήριξε ότι «στρεβλώνει την αγορά, προσελκύει εξτρεμιστικές ομάδες για να πειραχτεί το πρόγραμμα σπουδών και να χαρτογραφήσει τη γη με μέτρια εκπαιδευτικά υλικά».[12]

• Ρατσισμός και λευκή υπεροχή

Πρόσφατες κινήσεις, όπως το Black Lives Matter και η επίθεση στο Charlottesville, βοήθησαν να ξεκινήσουν συζητήσεις για τη φυλή και το ρατσισμό στην Αμερική, αλλά αυτές οι συνομιλίες φαίνεται να συμβαίνουν λιγότερο συχνά στις αίθουσες διδασκαλίας του έθνους. Λιγότερο από τις μισές Πολιτείες στις κοινωνικές σπουδές τους ζητούν από τους μαθητές να μάθουν για τον ρατσισμό. Σε ορισμένα Πολιτειακά πρότυπα, όπως στην Πενσυλβάνια , οι διδασκαλίες σχετικά με τις φυλετικές διακρίσεις εισάγονται στο δημοτικό σχολείο. Οι σπουδαστές μαθαίνουν για τις "φυλετικές σχέσεις" και τη "θεραπεία των μειονοτικών ομάδων στην ιστορία" στην τρίτη τάξη. Εν τω μεταξύ, το Τέξας αναμένει από τους σπουδαστές που λαμβάνουν μαθήματα κοινωνικής επιλογής στο γυμνάσιο να είναι σε θέση να "εξηγήσουν περιπτώσεις θεσμικού ρατσισμού στην αμερικανική κοινωνία". Αλλά δεν αναφέρεται άμεσα ο θεσμικός ρατσισμός στις υποχρεωτικές τάξεις ιστορίας των ΗΠΑ. Μόνο η Μασαχουσέτη και το Μέριλαντ αναφέρουν τη λέξη «λευκή υπεροχή» στα Πολιτειακά τους πρότυπα.

• Πολιτική και άλλες προκλήσεις

Δεν υπάρχει εθνικό πρόγραμμα σπουδών για τη διδασκαλία της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Και η Heafner δήλωσε ότι η διαδικασία υιοθέτησης των Πολιτειακών προτύπων, ειδικά σε έναν τομέα όπως οι κοινωνικές σπουδές που παλεύουν με την ιστορία του ρατσισμού ή της λευκής υπεροχής, μπορεί να πολιτικοποιηθεί. "Υπάρχουν ιδεολογίες και πεποιθήσεις που τείνουν να καθοδηγούν τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε πολιτικό επίπεδο στις Πολιτείες για να καθορίσουν τι μπορεί να συμπεριληφθεί και τι δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στα πρότυπα", ανέφερε. Όταν ρωτήθηκε γιατί η αλλαγή ήταν αργή όσον αφορά τα εγχειρίδια και τα Πολιτειακά πρότυπα στο Τέξας, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Πολιτείας του Τέξας Ellis δήλωσε: «Νομίζω το (Τέξας), καθώς και πολλές Πολιτείες στο Νότο, έμειναν πίσω σε αυτή τη διαδικασία ».Τα τελευταία χρόνια το διοικητικό συμβούλιο έχει αλλάξει και έχουν εκλεγεί νέοι άνθρωποι, έχει σημειωθεί μεγαλύτερη πρόοδος. Επισήμανε τις αλλαγές που έχει κάνει το συμβούλιο τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της προσθήκης της διδασκαλίας των νόμων Jim Crow και της Ku Klux Klan στα Πολιτειακά πρότυπα και την εξασφάλιση ότι η δουλεία καταγράφεται ως η κεντρική αιτία του Εμφυλίου Πολέμου. Η Πολιτεία είναι επίσης έτοιμη να προσθέσει στο γυμνάσιο τις αφρικανικές - αμερικανικές σπουδές. Ο Ellis είπε στο CBS News ότι αισθάνεται ότι είναι σημαντικό όλα τα παιδιά να μπορούν να βλέπουν τον εαυτό τους να αντανακλάται σε αυτό που μαθαίνουν και το συμβούλιο προσπαθεί να το κάνει αυτό. "Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε πολύ καλύτερη θέση από ό, τι πριν από 10 χρόνια, πριν από 20 χρόνια και είμαι αισιόδοξος ότι ακόμα και σε πέντε χρόνια θα βρεθούμε σε ένα ακόμα καλύτερο μέρος από ό, τι είμαστε ακόμα και σήμερα". Ακόμα, ο Dan Quinn, ερευνητής και γραμματέας Τύπου για το Texas Freedom Network, μια προοδευτική ομάδα υπεράσπισης, υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα.

"Για πολλές δεκαετίες, δεν έχουμε κάνει πολύ καλή δουλειά για τη συμβολή των ανθρώπων του χρώματος στην ιστορία μας και στον πολιτισμό μας. Τελικά βλέπουμε κάποια πρόοδο προς αυτό", δήλωσε ο Quinn. Οι Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένης της Φλώριδας, του Νιου Τζέρσεϋ της Νέας Υόρκης διδάσκουν την μαύρη ιστορία, στα δημόσια σχολεία , αλλά ορισμένοι επικριτές φοβούνται ότι αυτές οι εντολές δεν εφαρμόζονται.[13]

Συνολικά, οι μελέτες δείχνουν ότι ο χρόνος διδασκαλίας που αφιερώνεται στην εκπαίδευση των κοινωνικών σπουδών συνεχίζει να μειώνεται - και υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το τι συνεπάγεται αυτή η παρακμή για την εκπαίδευση της μαύρης ιστορίας. [14]Μια έρευνα του 2016 που διεξήγαγε το Smithsonian National Museum of African American History and Culture υπολόγισε ότι κάτω από το 10% του συνολικού χρόνου στην τάξη είναι αφιερωμένο στη διδασκαλία της αφρικανικής αμερικανικής ιστορίας. "Εάν οι σπουδαστές δεν έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές σπουδές - μαθαίνουν τα μαθήματα της κοινής γνώσης στην εκμάθηση της ιστορίας - τότε σίγουρα δεν πρόκειται να προετοιμαστούν για τις θέσεις εργασίας και τις ευθύνες που έχουν ως έμπιστοι πολίτες", δήλωσε η Heafner. "Η (Ιστορία) μας βοηθά να κατανοήσουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε και την πολυπλοκότητα αυτού του κόσμου και τα ζητήματα με τα οποία αγωνιζόμαστε και τις διάφορες προοπτικές που προσπαθούμε να βρούμε κάποιο συμβιβασμό».

• Ο ρόλος των εκπαιδευτικών

Και ενώ οι Πολιτείες καθορίζουν τις προσδοκίες για το τι μαθαίνουν οι σπουδαστές, οι εμπειρογνώμονες λένε ότι τελικά, εναπόκειται σε μεμονωμένες περιφέρειες να αποφασίσουν τι και πώς διδάσκονται οι μαθητές. Αυτό μπορεί να είναι και πρόβλημα. Το Smithsonian Εθνικό Μουσείο Αφροαμερικανικής Ιστορίας και Πολιτιστικής Έκθεσης διαπίστωσε ότι οι εκπαιδευτικοί συχνά στερούνται "γνώσης περιεχομένου" και "εμπιστοσύνης στις πληροφορίες που γνωρίζουν σήμερα" όταν πρόκειται για τη διδασκαλία θεμάτων όπως η δουλεία. Η Heafner δήλωσε ότι η οργάνωση της παρέχει πόρους και επαγγελματική ανάπτυξη για να βοηθήσει. «Οι εκπαιδευτικοί θέλουν να κατανοήσουν και να μάθουν την πολυπλοκότητα της ιστορίας που πολλοί από αυτούς δεν έμαθαν στη δική τους εκπαιδευτική εμπειρία επειδή το πρόγραμμα σπουδών που τους διδάχτηκε ενώ ήταν στο σχολείο ήταν σαφώς διαφορετικό - πολύ ασπρόμαυρο πρόγραμμα σπουδών - το οποίο έχει αλλάξει και μεταμορφωθεί με την πάροδο του χρόνου ».[15]

[1] https://www.doe.mass.edu/frameworks/hss/2018-12.pdf

[2] https://apps.sos.wv.gov/adlaw/csr/readfile.aspx?DocId=29936&Format=PDF

[3]https://sites.google.com/dpi.nc.gov/social-studies/standards/n-c-social-studies-essential-standards-unpacking

[4] Η αποστολή του Εθνικού Συμβουλίου Κοινωνικών Σπουδών είναι να υποστηρίζει και να δημιουργεί ικανότητες για κοινωνικές σπουδές υψηλής ποιότητας παρέχοντας ηγεσία, υπηρεσίες και υποστήριξη στους εκπαιδευτικούς. https://www.socialstudies.org/about/board/tina-heafner

[5] https://sde.ok.gov/sites/default/files/documents/files/Oklahoma%20Academic%20Standards%20for%20Social%20Studies%208.26.19.pdf

[6] https://teachingamericanhistory.org/library/document/cornerstone-speech/ Μετά από δεκαετίες τμηματικών συγκρούσεων που επικεντρώθηκαν στο ζήτημα της δουλείας, οι προεδρικές εκλογές του 1860 εμφανίστηκαν σε πολλούς Αμερικανούς και στις δύο πλευρές της γραμμής Mason Dixon να αντιπροσωπεύουν ένα σημείο χωρίς επιστροφή στην τρέχουσα εθνική συζήτηση για κρίσιμα ζητήματα που κυμαίνονται από τις πρώτες αρχές έως την εδαφική διακυβέρνηση. Η εκλογική νίκη του Αβραάμ Λίνκολν θεωρήθηκε από μερικούς νότιους ως την αρχή του τέλους της ικανότητάς τους να καθορίσουν την πορεία της εθνικής πολιτικής και οι κυβερνήσεις της Νότιας Καρολίνας, Μισισιπή, Φλόριντα, Αλαμπάμα, Γεωργία, Λουιζιάνα και Τέξας απάντησαν δηλώνοντας την πρόθεσή τους να αποχωρήσουν από την Ένωση κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1860-1861. Καθένα από αυτά τα κράτη ψήφισε ένα ψήφισμα που περιγράφει τις αιτιολογήσεις για τη δράση τους. όπως λέμε. Στην περίπτωση του Μισισιπή , αυτά έτειναν να τονίζουν την κεντρικότητα της δουλείας ως θεσμού στον νότιο τρόπο ζωής και να χαρακτηρίζουν τις πολιτικές του Βορρά όχι μόνο μια πολιτική αλλά μια υπαρξιακή απειλή. Όταν ο Λίνκολν έδωσε την πρώτη του εναρκτήρια διεύθυνση στις 4 Μαρτίου 1861, προσπάθησε να ανακουφίσει αυτούς τους φόβους υποσχόμενος στους Νότιους ότι οι περιφερειακές και κρατικές πρακτικές τους θα ήταν τόσο ασφαλείς υπό τη διοίκησή του όσο ποτέ. Παρ 'όλα αυτά, μίλησε επίσης έντονα για τη μόνιμη φύση της Ένωσης, και υποσχέθηκε να την υπερασπιστεί ενάντια σε κάθε προσπάθεια διάλυσης της. Παρόλο που η ομιλία ολοκληρώθηκε με επίκληση πολιτικής φιλίας, ηγέτες του Νότου, όπως ο Αντιπρόεδρος των Συνομοσπονδιακών Κρατών της Αμερικής (CSA), Alexander Stephens, απέρριψαν τις πράξεις του Λίνκολν με το επιχείρημα ότι η Ένωση όπως υπήρχε δεν θα μπορούσε ποτέ να ξαναρχίσει. Αυτή η κυβέρνηση είχε θεμελιωδώς ελαττώματα, υποστήριξε ο Stephens, διότι βασίστηκε στην αρχή της ανθρώπινης ισότητας. Ειρήνη, εάν επρόκειτο να επιτευχθεί, επέμεινε, θα μπορούσε να έρθει μόνο εις βάρος της Ένωσης και των αρχών της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας.

[7] Texas Advisory Group Reverses Alamo Curriculum Change That Would Have Removed 'Heroic Defenders'https://dfw.cbslocal.com/2018/09/12/texas-advisory-group-alamo-curriculum-heroic-defenders/

[8] Chapter 113. Texas Essential Knowledge and Skills for Social Studies Subchapter C. High School https://ritter.tea.state.tx.us/rules/tac/chapter113/ch113c.pdf

[9]Ιδρύθηκε το 1995, το Texas Freedom Network είναι ένας μη κομματικός, λαϊκός οργανισμός με περισσότερους από 130.000 θρησκευτικούς και κοινοτικούς ηγέτες που υποστηρίζουν τη θρησκευτική ελευθερία, τις ατομικές ελευθερίες και τη δημόσια εκπαίδευση. Με έδρα το Ώστιν, το TFN λειτουργεί ως φύλακας του κράτους για την παρακολούθηση ακροδεξιών ζητημάτων, οργανώσεων, χρημάτων και ηγετών. Ο οργανισμός έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο για να νικήσει πρωτοβουλίες που υποστηρίζονται από το θρησκευτικό δικαίωμα στο Τέξας, συμπεριλαμβανομένων κουπονιών ιδιωτικών σχολείων και λογοκρισίας βιβλίων στο κρατικό συμβούλιο εκπαίδευσης. https://tfn.org/mission/

[10]How Texas Inflicts Bad Textbooks on Us Gail Collins JUNE 21, 2012 ISSUE

"What happens in Texas doesn't stay in Texas when it comes to textbooks"

https://www.nybooks.com/articles/2012/06/21/how-texas-inflicts-bad-textbooks-on-us/

[11] Το Ινστιτούτο Thomas B. Fordham και το συνδεδεμένο Ίδρυμά του προωθούν την εκπαιδευτική αριστεία για κάθε παιδί στην Αμερική εστιάζοντας σε τρεις τομείς πολιτικής: Υψηλές προσδοκίες, ποιοτικές επιλογές και εξατομικευμένες διαδρομές. Πιστεύουμε ότι όλα τα σχολεία που υποστηρίζονται με δημόσια κονδύλια θα πρέπει να λογοδοτούν για να βοηθήσουν τους μαθητές τους να κάνουν ακαδημαϊκή πρόοδο από έτος σε έτος. Όλοι οι γονείς αξίζουν να έχουν μια σειρά επιλογών υψηλής ποιότητας, καθώς και αξιόπιστες πληροφορίες για να κάνουν την καλύτερη επιλογή για τα παιδιά τους. και ότι οι μαθητές έχουν μια ποικιλία αναγκών, ενδιαφερόντων και φιλοδοξιών, έτσι το εκπαιδευτικό μας σύστημα K-12 θα πρέπει να το αντικατοπτρίζει. Προωθούμε αυτά τα ιδανικά μέσω ποιοτικής έρευνας, ανάλυσης και σχολιασμού, https://fordhaminstitute.org/about

[12]The Mad, Mad World of Textbook Adoption» https://edex.s3-us-west-2.amazonaws.com/publication/pdfs/Mad%20World_Test2_8.pdf

[13] https://www.socialstudies.org/system/files/publications/articles/se_810117014.pdf

[14] Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να διερευνήσει την εθνική ιστορική τάση της περιθωριοποίησης των στοιχειωδών κοινωνικών σπουδών σε σύγκριση με τα μαθηματικά, τις επιστήμες και τις γλωσσικές τέχνες. Με την ενσωμάτωση στοιχείων 17 ετών από την Έρευνα Σχολείων και Προσωπικού του Εθνικού Κέντρου Εκπαιδευτικών Στατιστικών (NCES), οι συγγραφείς διενήργησαν συγκριτικές αναλύσεις για να διερευνήσουν τις διαφορές στο διδακτικό χρόνο μεταξύ στοιχειωδών κοινωνικών μελετών και άλλων βασικών θεματικών πεδίων. Επιπλέον, εξετάστηκε η διακύμανση του χρόνου διδασκαλίας των κοινωνικών μελετών σε όλα τα επίπεδα βαθμού και τα έτη έρευνας. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η διδασκαλία των κοινωνικών σπουδών παρέμεινε θυγατρικό μέρος του προγράμματος σπουδών K-5 τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Επιπλέον, μεταξύ των αναλύσεων σε επίπεδο βαθμού παρουσιάζεται μια τάση για μεγαλύτερη προσοχή στις κοινωνικές μελέτες σε ενδιάμεσες βαθμίδες (3-5) σε σύγκριση με τους πρωτοβάθμιους βαθμούς (Κ-2). Μια σημαντική πτώση στην εκπαίδευση των κοινωνικών σπουδών συνέπεσε με την εκπαιδευτική πολιτική που δίνει μεγαλύτερη σημασία στα μαθηματικά και τις γλωσσικές τέχνες. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ενώ η νομοθεσία δεν έχει αφήσει το παιδί πίσω από τη νομοθεσία έχει επιδεινώσει τις τάσεις του μειωμένου χρόνου διδασκαλίας για κοινωνικές σπουδές, αυτή η ομοσπονδιακή εντολή δεν είναι ο μόνος λόγος για την παρακμή των κοινωνικών σπουδών στο αρχικό πρόγραμμα σπουδών. Υποστηρίζουν ότι η περιθωριοποίηση των κοινωνικών μελετών αποτελεί μια διαρκή εξέλιξη τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ένα υποπροϊόν της μετατόπισης της εκπαιδευτικής πολιτικής προς την εθνική τυποποίηση. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00933104.2010.10473418

[15] https://www.socialstudies.org/

[16] JERICKA DUNCAN, ΤΟΝ CHRISTOPHER ZAWISTOWSKI ΚΑΙ ΤΟΝ SHANNON LUIBRAND CBS NEWS 19 Φεβρουαρίου 2020, 8:16 πμ https://www.cbsnews.com/news/us-history-how-teaching-americas-past-varies-across-the-country/